SHPIRTAT E MI TË DASHUR :
Tashmë 25 ditë për të mbyllur këtë vit.
Ngjarjet aktuale politike janë jashtë veprës sime personale, artistike dhe letrare, nuk hyj në tema politike, por gjithmonë po mbjell farë drite.
Shkrova një recension kritik për poezinë, “Fundi i lojës ose fundi”, të poetit rus Aleksej Kalakutin, e cila u botua krahas poezisë së tij, në Almanakun rus “Arina”, nën drejtimin e Boris Znev. Përveç kësaj jam shumë i nderuar dhe mirënjohës që u zgjodha për kopertinën e këtij Almanaku letrar.
Po lë këtu një fragment nga recensioni im për këtë poezi madhështore:
“Vijat poetike të poetit rus na kanë çuar gjithmonë në forcën e epikës, por në këtë poezi, ai na lë me frikën e një poeteshe që kalon brigjet e profetikës. Dhuratë që jo të gjithë e posedojnë dhe që vetëm ata që dinë të kalojnë midis botës së materies së dendur dhe asaj që është delikate për syrin e përbashkët, mund ta bëjnë. Alexey kalon pragjet e reflektimit me vargje të fuqishme dhe rima të zgjedhura mirë, duke marrë me vete një gamë të gjerë simbolizmash që si profetë të mirë janë në gjendje t’i shprehin, duke thururur të vërtetat e kësaj bote profane dhe duke engrosuar njëkohësisht me p veshët e mençurisë një poezi e paraqitur duke zbuluar.
Poetët e mëdhenj, përveç që bartin bukurinë e fjalës, dinë ta transformojnë foljen mijëvjeçare në zëra të shenjtë që janë në gjendje të arrijnë tek ata që i kanë sytë hapur. “Ai që ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë” tha apostulli Mateu. Dhe kjo është në një farë mënyre, një nga misionet më të rëndësishme që disa poetë mbajnë në linjën dhe fatin e tyre.
“Ku je ti person i vërtetë? “”, duke rifilluar këtë përgjim të fortë të kuarteteve të Aleksey, hapet një reflektim shqetësues para një skenari botëror që në planin e saj të masivizimit përmbys individualitetin e individit. Nga ana tjetër, ne shohim një arritje globale: planeti po fundoset, njerëzimit po i vjen fundi. Kush i kontrollon proceset moderne, kush dëshiron ta nënshtrojë dhe shkatërrojë popullin? Natyrisht, njerëz dhe organizata të tilla ekzistojnë në botë. Por kryesorja është që njerëzit shkatërrojnë veten e tyre! Ata janë zhytur në mëkate, ata kanë humbur nga rrugët shpirtërore. Miliona konsumatorë të egër janë në rrugën e tyre drejt vdekjes. A ka ndonjë rrugëdalje? Sigurisht që po! Nderi, virtyti, përulësia, besimi! Duhet të jem në kohë !! Duhet kohë të shohim qartë dhe të realizojmë rrugën katastrofale, përndryshe është hap drejt zhdukjes! “
Mirënjohje e pafundme për poetin Aleksey që më mundësoi të jem pjesë e veprës së tij letrare dhe gëzim i madh të jem pjesë e kopertinës së kësaj Reviste të madhe letrare / Almanaque, faleminderit Drejtorit të tij Boris.
