SEÇ M’U SHFAQE
Po udhakoja si zog botën e gjerë
Mes detrave e maleve mori!
Po seç m’u shfaqe,moj orkide
Në mes luleve të bardha,vetëm ti!
Të fiksova gjatë pikturën…të vështroja vëngër
Siç shënon prenë një i rryer gjahtar.
Në mes “pushtash” pashë vetën “dhëndër”,
Me ty…zambak mbi atë re të bardhë.
Të vura lakun…si kalanë të pushtova,
Mbarova lamën…”gjahun” pushova.
Bensheim,21 shkurt 2012
“””””””””””””””””””””””
Ç’E TURPËROVE HËNËN
Nata sonte s’mbeti dot pa dritë,
Erdhe ti,muzgut i bëre gjëmën!
Nuk e di…apo m’u vërbuan sytë…
Ah,moj zemër,ç’e turpërove Hënën!
Dhe lisat lart në pyll,atje po qeshen:
“Jo,mor nuk ka natë,tash kemi diell,
Dy zemra të bardha me gaz po ndeshen
Nga dy buzë të vala piku dritë mbi qiell!”
Erdhe ti,muzgu seç u tret…
Nuk ka hënë,Hëna je ti vetë.
Bensheim,21 shkurt 2013
“””””””””””””””””””””””
TA DISH
I dua,bre, puthjet,mike,ta dish;
S’dua të më thuash:”Mos harrove gjë?”
Të betohem,në daç,në Muhamet e Krisht…
Dua të më thuash:”Ta di zakonin që ke!”
Gjithnjë i dua puthjet,mike,ta dish
(Jam si fëmija,që pret të marrë gjin’!)
Ku je e ku s’je,pranë të më rrish…
Kam “orën” time,të shuaj zjarminë!
Gjithnjë i dua puthjet,mike,mos u çudit;
Natyra më “kripi” me të veçantë “mëlmesë”.
Ku je e ku s’je,mike,të tërin mua, më prit…
Jam “çamarrok”,mike,puthjet i kam “ves”!
Viernheim,21 shkurt 2014
“”””””””””””””””””””””
Gjuhësi
Pse kosovarët s’e shkruajnë drejt
emrin MARIGO,por “Marigonë”?
Pse kosovarët s’e kuptojnë fjalën “kyç”?
Pse kosovarët thonë:”Në deti” e jo :në det?
Pse kosovarët thonë:një javë “ditë” e jo:një javë?
Fol shqip,o kosovar,lexoje Fjalorin e ndonjë libër
nga Nana Shqipni!
“””””””””””””””””””””
Shqiptarët
Gjithmonë me të qara e me të shara,
Gjithnjë: rrëzohu-çohu nëpër shekuj.
Nisin avazin e mjegullt nga e para…
Herë bëhen shqiponjë e herë lepur!
Gjithmonë me të shara e me zili,
Hiq një kalë e sill një kalë tjetër!
“Unë dua i parë të jem-vdis ti!”
Në fron sërish rri dhelpra e vjetër!
“””””””””””””””””””””””
DO TA BËJMË SHQIPËRINË
-Pjesë teatrale-
PLAKU- Sylejman Qyqalla
KOSOVA- Albana Haliti
ÇAMËRIA- Tiona Bajraktaraj
PRESHEVA- Dafina Haliti
MALËSIA- Ismie Xhaferi
TOPLICA- Erisa Paçarada
SHKUPI- Miron Imeri
SHQIPËRIA- Blerta Shala
PLAKU:Jam lodhur,moj bija,jam lodhur shumë;
Kam mbetur i vetëm- vetëm me këtë bastun!
PRESHEVA:Të mbajmë ne,o atë-hidhe atë bastun!
PLAKU:Kam një hall,moj gjeraçinë…
PRESHEVA:Mos ki merak,o im atë-
do ta bëjmë Shqipërinë!
PLAKU:Kam shumë shekuj me plagët e mia…
SHKUPI: Këtu jemi të gjithë-edhe Çamëria!
TOPLICA:Jam këtu!
MALËSIA:Jam këtu!
SHKUPI:Jam këtu!
KOSOVA:Jam këtu!
PLAKU:Jam lodhur…ah kjo jetë…
pa ju,o fëmijët e mi…ah,sa vështirë!
MALËSIA:Ishim të zënë rob,o atë…na lidhën me zinxhirë!
PLAKU:Ah,sa më paska marrë malli…
të ju shoh bashkë…u dogja si stralli!
ÇAMËRIA:Edhe unë,o im atë,qeshë djegur për së gjalli!
PLAKU:Ku ishe,moj bijë,ku të zuri nata?
TOPLICA:Ishte natë e errrët,o atë-na zuri shtrëngata!
PLAKU:(duke e marrë gotën)Jam lodhur…do ta pi ma afsh rakinë!
KOSOVA:Lëre gotën,im atë!Jemi ne këtu…
do ta bëjmë Shqipërinë!
PLAKU:Mbeta i vogël…s’dukesm aspak!
ÇAMËRIA:Mos u bezdis,o atë-
Historisë do t’i marrim hak!
PLAKU:Jam lodhur,o fëmijë…më djeg shpirti…
si vapa në gusht!
MALËSIA:Mos u trazo,o im atë…jemi bashkë
si një grusht!
PLAKU:M’u bë barrë e rëndë…500 vjet prita!
PRESHEVA:Isha e vogël,o im atë…sapo u rrita!
PLAKU:Ku je, Malësi,moj bijë?Tash që po të shoh
më duket si ëndërr!
MALËSIA:Isha e zënë,o atë…këmbë e duar
m’i lidhi një gjarpër!
PLAKU:U lodha…tyh,sa keq më përplasi era!
(Të gjithë me radhë):Gëzohu,o ati ynë-në prag është pranvera!
PLAKU:500 vjet i rashë kambanës me dorë,me zemër e me trup!Po,cili gjumë ju futi në agoni?!
TOPLICA:Kishim shumë plagë,atë,,,me shumë plagë
ishte Nana Shqipni!
PLAKU:Pse ju zuri gjumi…a mos ju verboi leku?
SHKUPI-PRESHEVA-MALËSIA-ÇAMËRIA (me radhë):Ah,im atë
nuk dilnim dot…i thellë qe hendeku!
PLAKU:Mos ma sillni këtu sërish Turqinë!
KOSOVA:Jo,im atë…e kemi Shqipërinë!
PLAKU:500 vjet frymën ma ka zënë…abetaren ma mbylli me dry!
ÇAMËRIA:Dhe mua m’i preu këmbët…mua dhe fëmijët e mi!
PLAKU:Pse të zuri gjumi,o Shkup-harrove Manastiri, abetaren?
SHKUPI:Më ndje,im atë!S’shihja gjë…bishat ma kishin
mbyllur dritaren!
SHQIPËRIA:Oh,e lumja unë!Në prehër i kam fëmijët e mi!
Hidhe,bir…hidhe atë bastun…jam Nëna-
të mbaj e të rinoj unë!
Tash ndjehem plot jetë!
PLAKU:Tash…dhe në vdeksha…do të vdes i qetë!
Kjo pjesë teatrale u ekzekutua,më 17 shkurt për nder të përvjetorit të pavarësisë së Kosovës në kuadër të Shoqatës”FAMILJA SHQIPTARE” në Spay të Koblenz-it,e shoqëruar me muzikën “Arbëreshës sime” të Shkëlzen Dolit e në fund u shoqërua me vallen shqiptare “Festë të madhe ka sot Shqipëria” nga Ansambli Shtetëror i Tiranës”
Këtë pjesë e shkrova dy javë më parë.
