14.5 C
Tiranë
E shtunë, 8 Shkurt 2025

Me poeten:Abide Gashi

UJVARA E MALLËNGJIMIT

Rrjedh ujvara ,
plotë mallëngjim,
Këto ditë ,
në burgun brenda derës,
Ngujuar brenda,
në karantinë,
Seq më joshë,
puhiza e pranverës!
Shikoj pas perdeve,
të dritareve shpirtërore,
Zymbylat fushen ,
si e kanë qëndisur,
Malli më mbytë ,
për ulëset në shetitore,
Për degët e drunjëve,
plotë zogjë të harlisur!
“””””””””””””””””””””L'immagine può contenere: pianta, fiore, natura e spazio all'aperto

BURGU I PRANVERËS

Mëngjes magjik,
pushtuar nën rrezet e diellit,
Dhe cicërrimat,
e zogjëve të harlisur,
Me kthjelltësinë,
e kaltësisë të qiellit,
Ditë e mrekullueshme ,
na paska nisur!
Në burgun ,
e kësaj stine të pranverës,
Pas perdeve të dritares,
na përshkon lakmia,
Ëndrra të ngujuara,
qëndrojnë prapa dere,
Shpresat tona i mbuluan retë gri,
dhe na i ka vrarë pandemia!
Mallëngjimi mbetë peng ,
për shetitjet pranë Ibrit,
Ku pulbardhat , nëpër valët e lumit,
të habitura kan ngelë,
As shelëgu i bukur ,
dhe lulet e trëndafilit,
Këtë stinë pandemie,
qëndrojnë të mbyllur dhe s’kan qelë!
Kudo mbretëron ,
burgosje e pranverës,
Nuk shijohet blerimi ,
dhe mungon njerëzia,
Secila shtëpi paska rrotulluar,
qelësin e derës,
Nuk ka shetitje pranverore,
për pa ikur e mallkuar pandemia!
“”””””””””””””””””””””””””””””

KTHIMI I DALLËNDYSHES

U k’ thya dallèndyshja,
nga viset mërgimtare
N’këtë pranverë,
plotë lule me blerim,
Ka disa muaj ,
kur u ngjitë vallës shtegtare
Te zogjtë e saj,
larg atje në mërgim!
Në folenë e saj ,
mjaftë e mërzitur,
I këndon pranverës,
me cicërrima,
Zemra dhe shpirti,
duke i dhembur
Si dot’ i kaloj,
largë tyre stina!
Cicërron tinguj magjik ,
nga zemra dhe shpirti
Që të bëjnë ,
të biesh në mendime,
Përsëriten ,
qeveritë vit pas viti
Dhe vendit të saj ,
nuk ka ndryshime!
Sa më dhimbset ,
kjo dallëndyshe,
Që e vetmuar,
e kalon jetën në fole,
Sikur të punonin ,
për vendin ndryshe
Dot’ i këthehëshin ,
dhe zogjtë në atdhe!
E lumtur dot’ jetonte,
në përqafim,
Plotë hare,
me fëmijtë e saj,
Dot’ e ndërtonte jetën
plotë gëzim
Kur t’ i vinte fundi,
të ikte nga kjo botë pa halle pastaj!
Abide Gashi; 15 prill 2019, Mitrovicë
“”””””””””””””””””””””””””””””

EDHE KËTU PANDEMIA

Në këtë ditë ,
me diell pranvere,
Seq këndojnë,
dhimbshëm kumritë,
Kan zbritur në kopsht,
përpara çdo dere,
Po presin gjatë,
dhe i kërkojnë fëmijtë!
Kënga e tyre ,
qenka veq të qajtura,
Përse kopshtet ,
janë të zbrazët,
Ku janë voglushet,
krahë hapura,
Që na prisnin ,
me dashurinë e ngrohtë!
Erdhën dhe shumë,
dallandyshe nga larg,
U ndalën,mbi avli,
dhe degët e mollës,
Filluan këngen e tyre,
me një varg,
Përse është boshatisur,
kopshti i shkollës!
Çfarë paska ndodhur,
kështu në këtë lagje,
Mbetën pa tekst ,
dhe filluan me u tërhequr,
As gjyshja nuk paska,
dalur fare në bashqe,
Si hera tjera,
lulet nuk i paska mbjellur!!
Paska rënë dergjë ,
apo ndonjë mortajë,
Njerëzit qenkan ,
të mbyllur nëpër shtëpia,
U këthyen prapa,
andej nga kishin ardhur,
Edhe këtu ,
qenka shtrirë kjo pandemia!
Abide Gashi

; 15 prill 2020, Mitrovicë

Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.