Miranda Dervishi eshte nji kamioniste qe tashne ka bere emer ne Itali dhe jashte saje.Eshte shkruar dhe folur shum per gruen shqiptare qe me kamion te tonazheve te renda udhetonkrenare rrugeve te Itakis.Miranda eshte nji nene shembullore, po krahas punes s’ perditsheme si kamioniste ajo merret me arsimimin e femijeve.Nhu mundem ri mbyllur keto pake rrjeshta,pa permendur edhe nji risi tjeter te Mirandes,ajo shkruan dhe krijon poezi ku mendon qe sa ma shpejte te jete ne jeten publike me liberin e saje.Me posht po japim nji shkrim te shkurter te zonjes Miranda Dervishi. Gjin Musa,gazetar dhe botues
Erresir e tmerrshme, ne kete nate te erret hena hedh ndricimin e saj, dhe un po’ vazhdoj te udhetoi ne qetesi me mendimet e mia dhe kurr nuk e kisha menduar qe nata mund te rezervonte surpriza te pa’ menduara, rrezik te pa’ pritur, dhe shum cudira nga krahasimi i dites dikur thonin qe Nata esht e huaja un kurr nuk e besoja .
Mbas ores 2 te nates ne vitin 2016 ndalova ne nje Autogrill per te bere pushimin 15 minuta me Kamion dhe te merrja nje kaffe, parkexhoi kamionin ku parkexhohen te gjith kamionat ,ai parkexh si gjithmon esht plot me kamionista, dhe sa me pan qe zbrita nga kamioni, nderkoh qe un po’ ktheja me kaffe ne dore shoh nje grumbull kamionistash rreth kamionit duke u afruar fillojne pyetjet nga je ? vetem je ? je e martuar ? sa vite ke qe ben punen e kamionistes,etjera tjera pyetje pa fude.pasi i veshtrova nji nga nji ju thash largohuni pak se do hypi te ndez kamionin.Pa pritmas filluan duke mu luture rri te bejme pak muhabet.U ndieva disi keqe!disa nga kamionistet ishin te pire,un nji femer e veteme,vendosa ti perbuz keta kamioniste tashma te pire. Po mendoja si ti perballoj,doja tu shmangesha ne menyren ma dinjitoze.Logjika me punon pozitivisht,po ju thashe kamionisteve do bejme muhabet sa te doni,po me prisni ti jap kafen burrit. un po’ dridhesha nga sikleti, nuk dija si te veproja se ishin mbi 10 veta dhe me shifshe birre ne dore, ne kete moment po luftoja me veteveten.Nji grua e re pa skend perkrah ne kete nate te erret,po mendoja se ç’fare do ndodhte! hypa ne Kamion ju thash prisni sa ta mbyll deren dhe flasim nga dritarja,, dhe ato e besuan fjalen time , un porsa ndeza kamionin u nisa me shpejtesi dhe ju shmanga me shum zgjuarsi dhe delikatence.S’bashku me kamionin u largova po trishtimi po me ndiqte si nji hije e keqe. U largova me NJI MELLEFE te friges qe menjihere me plasi nji qara me denes dhe me trishtim, ne kete moment mandova dhe thash nata esht e frikshme Zoti i ruajte njerit nga erresira e tmerrshme e nates.Ditet e para te Shkurtit te vitit 2006 kur fillova te punoja me Autobus per nje Firm qe ishte nje società shum e perhapur qe bente udhetie nga me te ndryshme turistike, eskursione, krocere, shkolla, tjer,,,tejera,,.. Pas dy vitesh ekperience me Kamion une vendosa te nderroia menyren e punes, per qen me pran femijeve te mi, sepse orari i punes me kamion ishte me shum ore te gjata dhe nuk i shihja femijet e mi aqe sae kerkon njinene qe fale gjithç per feijet. Ne shkurt te vitit 2006 un fillova te punoja si shofere Autobuzi ne Lombardi Gallarate te Italis.
Ishte muaji shkurt dita e pare e punes me Autobus, shkova te mblidhja nxenesit e shkolles ne Mornago nje fshati Vogel larg qytetit te Gallaratese ku un jetoja dhe merrja Autobuzin.
Ne oren 6 te mengjesit fillonte puna e perditshme, mbushja autobuzin me femijet te cilet shkoninme plote gaz dhe kenaqesi ne shkollen e dijes. Pasi i dergoja neper shkollat perkatese .Nga Mornago ishin 30 kilometra rruge, pylli ishte i dendue,krejt pa pritmas nga pemet mbi xhamin e autobuzit bien dy gjarperi , xhami ishte i nxeht dhe rreshqiten mbi kofnen e Autobuzit, femijet qe ishin ulur ne fillim te autobuzit filluan te bertisnin, dhe un menjeher ndalova Autobuzin per ti dhene mundesin qe gjarperit te iknin nga aty, nuk kisha guxim te hapja deren per te zbritur qe ti largoja me nji shkop. Gjarperijte filluan te zbisnin femijet filluan te qetesohen,kure une u binda se gjarperijt jane larguar fillova rrugetimin. p Arritem ne shkollen e pare liceo Shintifiko te gallaretes , femijet kishin frik te zbrisnin se ju dukej sikur gjaeperijet jane akoma aty . Dita e pare e punes me Autobus pati shume e shume emocionuese si nga un po ashtu edhe nga nxenesit qe shoqeroja.
