Mërzitja e heshtja mbizoteron
Shoqeron vetmin time
Gjithmon ne mendje me shkon
Jeta është vetem nje fjale
Jeta ka deshperim
Ka dhimbje por ka dhe
një shpres njē dashuri
Ku si kalimtare endet ne bote
Merr rrugen dhe s’di ku ndalon
Larg jam cdo dite
Prej gjerave te bukura ,
Por ndjehem prane,
Kur njerzit ne shpirt i dua
Larg botes larg vetvetes
Dhe perseri vetmin e vuaj,
te shkreten vetmi
Qe hije me ndjek nga pas
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Sonte nata s^ ka qetēsin
Qjellin po loton
Shi me errën e fortë
Zemerimin po leshon
Nga dritarja po shikoj
Shi ere e forte
Mos valle, dhe qelli
Èshte merzitur
Kupton vetmin e saj
Se yjet i mungojne
ka dhimbje ne shpirt..?!
Dhe qelli qan si une
