KJO ËSHTË TOKA JONË
Ky vend i lashtë
është toka ime,
vendi im i shtrenjtë,
që ma lënë trashëgim
gjysh e stërgjysh
dhe e ruaj si sytë e mi,
se ata e lëruan
me parmend e pllug
dhe kurrë s’u dorëzuan
e mbrojtën me gjak.
Kaluan këndejpari
armiq të shumtë,
por kjo tokë mbet
s’u dorëzua kurrë
edhe pse pat vuajtje
është Dardani e vjetër
sa vetë njerëzimi.
E sot çfarë po do,
ne këtë vend s’e japim
këtu do të jemi gjithmonë
e mbrojmë me trupat tanë
edhe sikur të derdhej gjaku
ne nuk dorëzohemi,
ne s’e japim këtë vend
të quajtur Dardani.
ATY KU PIKON LOTI
Kur pikon loti
zemra lëndohet,
fytyra zbehet,
sa trishtim
për njeriun!
O, mos derdh lot
po kërkoje lumturinë
edhe pse pak lumturi ka,
qesh edhe kur s’të qeshet
mos e trazo zemrën!
Loti është i rëndë
si plumbi,
loti pikon në tokë,
e toka ujitet me të,
por i vjen shumë rëndë
edhe toka qan e rënkon
bashkë me lotin tënd.
Sa vështirë për njeriun
që i mungon buzëqeshja,
ka vetëm trishtim,
lot e vaj,
mallëngjim e vuajtje!
