KUJTOJ SE JAM ME TY
Mënyra se si le aromën tënde në rrobat e mia
më bën t’mendoj sa herë, vetmisë marr frymë
ish tingulli i zërit tënd, ëndrrave filloi simfonia
kujtoj se jam me ty, dashurisë njerëzore hymë
do ta le palarë bluzën blu, nuk e di se sa kohë
atje ku trupi u puth me ëngjëllin fëmi, tokësor
mbeskë m’bëre tët dua aq shum’, kam moshë
zoti, nga qielli s’bëri shkallë, ti gjete, ashensor
llastohesh si të isha babi jot përplot sinqeritet
njomëzake princeshë, m’bëre, tët mbaj mend
syt’ e tua inxhi mbytin titanikë në oqean e det
me nazet, dënglat e tua Pamela, Zotin çmend
“”””””””””””””””””””””
DELIKATET E HEKURTA
E zgjedh fat jete gruan që punon rrit fëmijë
në mungesën t’kohës ajo t’shikon drejt n’sy
prano, ajo s’mund të kujdeset, për shtëpinë
bukuroshja e rritur t’çmendi por asht me ty
shtëpiakja mund të kujdeset për ju t’shikon
trajton pastërti plotësisht, duhet të pranosh
ajo fiton para por ty s’t’duken se, s’harxhon
merr pastruse, badante, që mirë ta kuptosh
vdes të kesh për grua egos atë të përulurën
duhet të varet nga ju edhe kur shon n’banjo
ankohesh se se ka pjekur mirë patatet pulën
fillon e bërtet, pa kuptuar, se bëhesh palaço
ke grua luaneshë t’guximshme, forcë titanike
kujdes, asht e pavarur sipas ideve, pikëpamje
gjumit të shfaqet me dy kobure, ndjenë frike
ti se di pse jetën me të se mbush si me lajme
si un që e desha, e do edhe ti gruan, të bukur
xhelozon duhet të kontrollohet mirë marrëzia
të pëlqen ta ndjekësh si dikur si fëmi nj’ flutur
kujdesesh për bletët, kurse për gruan njerëzia
kur do grua të fortë, ia vlen të pranosh hapur
asht e butë, e brishtë, shikimi, delikat i hekurt
e tillë ka për të mbetur mbushur thinja plakur
kaposh bukurosh, leri pordhët dëgjoje, ri urt’
e njohe, grua emocionale, të pasigurt, tralala
të ndihet e sigurt, duhet të rriteni për ta bërë
pastërtinë mos ja prishësh, kur t’ecë me taka
lastohet se i pëlqen, e shikon, një botë e tërë
për ty që s’je i përsosur e kërkon t’përsosurën
teveqelë, asnjë grua e tillë dhe s’ka pse të jetë
gratë, kan’ personalitetin si nëna plus t’folurën
vlera përcakton, cila asht zonja unike e vërtetë
“””””””””””””””””””
TË TREGUARAT ME GISHT
Më në fund paqen time liqen e lanë të qetë
rrugën e nisur vazhduan për gjysmë se lanë
pisllëkun pa gëzim, do marrin, n’tjetrën jetë
u bënë, si nënat e tyre, turpëruan baballarë
u thinjën e s’kuptuan fati i tyre s’ishin burrat
duke menduar për tjetër, kur me tjetër ishin
dhe plaka s’hoqën dorë nga hilet, aventurat
s’u lodhën, si dhit’ përpjetë, mbajtën bishtin
