Petrit Menaj‎

Të perëndoj koha
Je veç një kufomë
Secili vetëveten
Ta shpëtojë mendonë.

Si do që të flasësh
Dhe të bësh presion
Luli është i kapur
Më nuk të dëgjonë.

Më nuk të dëgjonë
Por dhe s’ka fuqi
Dhe ai si ty
Bërë katran i zi.

Harroje PD-në
S’vjenë dot në pushtet
Është gatimi jot
Bërë për ribretë.

Luli me lulashët
Dhe me LSI-në
Janë bërë për të qeshur
S’ka më kush besim.

Më as qullin e qënëve
Nuk e trazonë dot
Tani Shqipëria
Ka rënë në zot.

PËR LUBONJËN ÇFARË TË THEMI.
———– @mënaj ————
Për Lubonjën çfarë të themi
Çfarë të thuash është e kot
Fajin e ka Enver Hoxha
Që e la në këtë botë.

Është thënë çfarë s’është thënë
Për këtë anti shqiptarë
Që shikonë vetëm zi
Që e ndyn çdo gjë të bardhë.

Ky ështe Fatos Lubonja
Mendon që veç ai di
Fletë me gjuhën e qoftëlargut
Që vjell vrer edhe zi.

Duket se i pëlqen mendja
Padrejtësinë e ka fobi
Shtëmbëron cdo gjë të drejtë
Për të sjell anomali.

Mbeshtet për herë të keqen
Se shpirtin e ka të zi
Zhvillim quan prapambetjen
Duke shpikur “teori”

Çfarë të thuash është e kot
Nuk ha këshill edhe fjalë
Turpin e ka ngrënë me bukë
Bërë si femër e përdalë.

“”””””””””””””

BESONI NË ZOT PËR ÇFARË NDODH!
Gjithçka që kishim deri pardje, e kemi kritikuar se kemi qenë shumë të pakënaqur dhe të pafuqishëm për ta ndryshuar dhe thoshim: – Ku po shkonë kjo Botë! Mendoni, tani për këtë që po ndodh, ku nuk po bëjnë dot gjë as paratë, as armatimet dhe as bomba atomike apo me hidrogjen! Para kësaj gjendje që kemi, të koronavirusit, ato që kanë kaluar duken shumë e vjetëruara, bajate dhe tepër antinjerëzore dhe mizore, mund të thuash pa frikë. Por e pa kuptueshme është sepse këto që ndodhin nuk po bëhen mësim, por po futemi nga gjynaja në gjynah. Keqëpërdoruam ndihmat e ardhura për tërmetin dhe tani po ngrehim çmimet për produktet, që u duhen qytetarëve për të përballuar këtë të keqe, (që siç thonë janë prova që çonë Zoti për të provuar) në vend që të bëhemi zemërgjer, të dhurojmë e të mos hyn në gjynah te të pafuqishmit dhe të pambrojturit, që jemi të gjithë tani para koronavirusit vdekjeprurës. O njerzë besoni te një Zot, pavarësisht asaj që bëjnë jo njerëzorët, ata që zotrojnë sot paratë, kapitalet dhe politikën. Këto janë paralajmërime të Zotit për njerzinë për kasapanën, që po kryejnë ndaj natyrës dhe gjithëçkaje njerëzore, që ka krijuar Zoti për ti shërbyer reciprokisht, sepse të gjithë në një farë mënyre krijojmë për të dhënë. Pemët nuk i hanë vetë frutat e tyre.Ndaj të jetojmë për atë që na ka krijuar i plotfuqishmi! Mendoni se asgjë nuk merni me vete, të kini apo mos të kini.