Te jesh pilot kerkohet zgjuarsi,

Kerkohet shkathtesi, guxim e trimeri.

Ky profesion kerkon sakrifice,

Inisiative, krijimtari, intuite,

Edhe perkushtim e vetemohim,

Karakter te forte dhe optimizem.

Ky profesion nuk fitohet lehte,

Duhet shume pergatitje teorike,

Duhet vemendje e te jesh i mprehte,

Shkathtesi edhe ne veprimet praktike.

Ai kerkon perqendrim, mund e djerse,

Ndoshta edhe shume nete pa gjume,

Te mos i shmanget kurre pergjegjesise,

Perkushtim te madh per te fituar shume.

Shume vite me pare pilotet shqiptare,

Ne te tjera vende profesionin mesonin,

Nga pilote te shume vendeve te tjere,

Aty e tregonin veten qe dallonin.

Shpejt u hap Shkolla e Aviacionit ne Vlore,

Per te pergatitur sa me shpejt aviatore,

Pilote te afte e te pergatitur,

Teknike e specialiste te ditur.

Per kete u desh te punonin,

Pedagoge e pilote shume te afte,

Te pergatitur e shume te qarte,

Per detyren e veshtire qe do kryenin.

Shume e shume vite do kalonin,

Aty do derdeshe shume mund e djerse,

Breza pilotesh do diplomoheshin,

Me ata Regjimentet do plotesoheshin.

Ne Regjimente stervitje do ushtronin,

Qitje-bombardime te perfeksiononin,

Ne kapje ajrore veten te provonin,

Qe ne rast nevoje armikun te perballonin.

Vitet kaluan, ata veten treguan,

Ne mbrojtjen e kufijve tane ajrore,

Gjuajtes te huaj si edhe te tjere,

Te uleshin ne aerodromet tona i detyruan.

Por stervitjet kerkuan edhe sakrifica,

Keshtu disa prej piloteve tane,

Ne perballje me situata te veshtira,

Per Atdheun tone jeten e dhane.

Ata qe jeten e tyre s’e kursyen,

Sot kujtohenme dhimbje e respekt,

Ne aktivitete te ndryshme perkujtohen,

Nga veteranet aviatore nderohen.

Flamur Pupa, Nentor 2015