÷÷÷Jemi ne prag festash .
Mahnia e njerezve eshte qe te bejne dhurata dhe ti japin, ti dhurojne dhe te marin kenaqesine e humanizmit.
—-Karakteristike eshte sepse asnje nuk eshte I interesuar te shikoj sa me kujdes jane mbeshtjelle ,me ngjyra vezulluese, dhe fjongo te te gjitha ngjyrave.
—dhe ndodh qe sejcili me nje pakujdesi ekstreme i gris ato letra dhe pret me pa durim cfar ka brenda pakua.
÷÷÷÷÷Nuk do te ishte me mire per njerezit ku mos te kenaqeshin me nje person me ate pamjen e jashte ,rezulluese, plote sharme te veshjes dhe kur I *hap * brenda gjen shpirtera te zbrazur nga miresia.
Dhurata e bukur do ishte nje shpirt I mire ,plote dashuri, miresi ,thjeshtesi , falje, pozitivitet qe vertet kemi shum nevoj..
÷÷÷÷÷Gezuar festat e fundvitit !
÷÷ Dy strofa per Nenat qe jane ne qiell e perkundin engjet , sa shum nga ato nuk i pane kurre bijte kur ata ktheheshin nga kurbeti …
Aty rrinin ne dritare qe prisnin bijte.. e njihnin gjurmen e tyre..
E njihnjn trokitjen e dores se djalit kur kthehej..
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
—-Ah nenat e shkreta ,kur bijte vononin.
Rrinin ne dritare e triko punonin.
Murmurisnin vetem , po ku je o bir.
Ktheu ,u vonove ,ylli im I mire..
—Kur e thoshnin fjalen ,syte si diell ndrinin.
Para cdo keshille , se beje dot trimin.
Zemra behej mal , nga keshille e tyre .
Ato sflisnin shume, vec me drite te syve.
—kur piqej kafeja e dridhej qebapi.
Ulur te gjith nenat, mbi nje mur sofati.
Vecse ti degjoje , kur flisnin me radhe.
Kush fliste per vajzen e kush fliste per djale..
—Zemer e saj na ruan ,kudo neper bote.
Se shpirti I tyre, eshte ne cdo pik lot.
Se ne cdo psheretim ,themi o nene xhani.
O Ju nenat tona ,qe lotet na thani..
Sh.F.
Nje paralelizem per nje popull qe punon e lihet rrugeve i harruar kur ske me nevoj.
Ishte nje milngone punetore e cdo dite punonte e qete mblidhte zahiren per dimer cdo vite dhe jeten e bente te qete.
E shikon Luani (Mbreti i kafsheve) e mendohet .
E thote: pse nuk i ve nje tjeter ta shikoj e ti nemeroj punen.
E punesoi nje skarafagio qe kontrollonte.
Nje merimange qe numeronte dhe e denonte.
Nje flutur si sekretare .
E nje krimb te raportonte.
Nje gjinkalle te kendonte.
Harroi qe hanin te gjithe nga puna e milingones.
U krijua nje departament i tere .
U be mbledhja e pare e kush u shkarkua nga puna .MILINGONA .
Mbas pak pane qe nuk hynte asgje ne arke e filloi sherri e hanin njeri tjetrin.
Keshtu po ndodhe me qeveritaret qe e shkarkuan popullin sa i moren votat dhe harruan qe ushqehen nga ata .
Ashtu ishim ne!.
Po nga jeta nuk kishim frike.
Vertet ne kepuce na hynte uje.
Po ne shpirt na hynte drite..
E shihni njeri tjetrin ne sy , me sinqeritet te paster dhe na gezonte zemra qe nje dicka qe kishim e kishim te tere njesoj.
Tani jeten e komandojne te tjeret.
Politikane, padrone e miliardere.
Te personalizuar, targuar, te kontrolluar e diktuar..
Nen nje rreze sateliti sa hedh hapin e pare qe del nga dera jote!
Sa lind mer nje emer, kombesi. besim se dikush vendosi.
Dhe dikush ka vendosur qe ti do te ikesh Hipur mbi supet e te tjereve dhe ti tjetri do te ikesh ne kembe duke mbajtur te tjere mbi supe….
