Pyeta e pyeta…kaq vite…ku të zuri nata
Apo mbete me shokët… diku,në kuvend?
A mos u lodhe shumë nëpër demonstrata
Kosova të mos ikën as të mos mbetet peng?

Ç’deshi ajo lubi,që të lodhi e s’të mundi dot
Pandehu se u shove e mbi tokë ra kolera?
Ti për mua,ishe vigan e një lis mbete dhe sot…
Pas zërit tënd njerëzor-gjithnjë vjen pranvera!

U tunde nëpër vite-krah i fortë mua m’u bëre
“Çaj,vëlla,përpara!Do ta bojmë Shqipninë!”
Po,ç’pate,vëlla?Fort bre më godite kësaj here
Ç’deshi te ti vdekja?I le “Lahutën” e “Avninë”!

Pyeta për ty…a mos jam në ëndërr unë?Mundet…
Të gjithë më thonë:”Shkoi për ndejë te Adem Jashari”!
Atje,ku zjarri s’shuhet dot e Gjuha Shqipe s’tundet
Atje,ku shqiponja ka folenë e flet me zë shqiptari!

Shënim.
Fotot janë në korrik 2002 bashkë me fëmijët e mi,Taulanti,Shqipëria,Glauku dhe e bija e vëllait,
Pranvera.

Atë ditë – (Heroinë Ylfetes e heroit Mentor Humolli)

ATË DITË

(Heroinë Ylfetes e heroit Mentor Humolli)
Atë ditë e tërë fusha,mbushur tym e mjegull,
Ylfetja thërriste:”O vëllazën,o sot o kurrë!”
I tërë populli,si një grusht-me gjoks zjarr e hekur:
“Prina përpara,vëlla Mentor-me flamur!”

Atë ditë tym e mjegull-Ylfetja çau rrethimin:
“S’bëhet jotja toka ime,moj Serbi!”
Dhe tanksat dridheshin,Mentori kall trishtimin:
“O shka-je në Llap-këtu i thonë Shqipni!”

“Unë,po iki,Vëlla Mentor-ke dhe më për të bërë;
hiq çdo gur që na ndan-shpërthe.vëlla,kufirin!”
Ta jap besën,moj motër Yll-do t’i heq të tërë…
armikut të egër-këtu në Lupç-do t’ia bëj qefinin!!”