Gjuha amtare e popullit shqiptar është GJUHA SHQIPE, gjuhë shumë e lashtë ashtu siç është i lashtë edhe vetë populli shqiptar që e flet. Ta ruajmë gjuhën tonë shqipe nga bastardhimet dhe nga shkeljet! Ta vlerësojmë dhe ta duam më shumë se edhe jetën. Si individ, si institucione dhe si shtet ta mbrojmë edhe me ligje, si edhe ta madhështojmë. Në nderim të kësaj dite veçantie për gjuhën amtare, për mua në nderim të gjuhës sime së shenjtëruar shqipe pason poezia ime: GJUHA IME.
Naxhije Doçi – Prishtinë
GJUHA IME
Gjuha shqipe
është gjuha ime
dëshmi e gjallë lashtësie
pellasde-ilire
ngjizur që në epoka të hershme
të frymimit njerëzor.
Në pasqyrën e jetës së gjurmuar
gjuha ime urtësi e paepur fisi e plisi
në dëshifrim të rrënjës kulmore
me qëndresë vertikale stuhive,
sfond krenarie në sfidim përballjesh
me bjerrakohën pa emër
këputur në shtratin e zhbërjeve
Gjuha ime
shtyllë hirësie me dialektet prush
si një mrekulli e krisur,
burim universal në krahasime
ku fjala shqipe
rrëzëllen e buzëqeshur,
melodi e derdhur jehu i saj
me vibrime të dehura purpuri
E vërteta për ligjërimin e bekuar shqip
në pëllëmbën e përthekimit tim të dëlirë
madhështi e ruajtur në shtresime,
gurrë e kristaltë me gurgullime.
Gjuha ime etje e pashuar
me dehje përmasash flakëruar,
nëpër palëzime motesh
krenari e purpurtë me uratë shënjtërie
që frymëzon brezat në udhën e dritës
shtigjeve të guximshme të dashurisë.
Gjuha ime
pasuri e pashterrshme
në përplasje intrigash të acarta demonësh
që sillnin zymtësi sizifi të trishtë
në rrënjën e ligjërimit tim fisnik,
kotësi të derdhur
në asgjënë e fatit të tyre të vjedhur.
-Poezi nga libri “VARGËZIM MBI GJURMË”-Naxhije Doçi -Prishtinë
