Muza ime
…
Kam ndryshuar Muze,
kam ndryshuar, ta dish mire,
sjam ajo e para
qe kish vec deshire,
bota le te prishej
ti – te ishe mire.
Dhe te binte zjarri,
nga flake rrufeje,
bota ime e madhe,
vin rrotull rreth teje.
Kam ndryshuar Muze,
ti vete me ndryshove,
jashte orbites tende
me dore me leshove,
s’dite apo s’munde,
as vete se kuptove.
Eh moj – Muze,
sa do doja te genjeja,
qe shiun se bie rreja,
sa do doja t’ish genjeshter,
pike e ngrire squhet bresher,
sa do doja te tregoja,
c’mjalte me buron nga goja,
sa do doja ti vazhdoja,
rradhet ne varg ti shtoja,
plumb ne shenje, ne shesh gezhoja,
sa do desha te shpetoja,
si i burgosuri nga rroja,
jeten ne liri – t’a shkoja!
“”””””””””””””””””””””””””
Ju theras
———————————————
Ejjj ejjj – o njerez, me degjoni?
ju te fshatit – buze Jonit,
te Bilbilit e te Gjonit,
ju te fushes, ju te Detit,
ju te Malit, te Perroit,
ju te bijte e Qeparoit.
…
Hapni deren, se po vij,
te mbledh nje traste, ullinj,
hapni deren, sjam e huaj,
se jam larg e shume e vuaj.
…
Vij tju gjej, si dite e diel,
ta mbush syne ,plot me diell,
hapni deren, vij si nene,
ta mbush syne, plot me hene.
…
Hapni deren, thoni erdhi,
permbi gurre shpirti i mbeti,
gjithe dashurine e derdhi,
vajze e lere, ne vale deti.
…
Hapni deren, mos e mbyllni,
Hapni syte, larg te shini,
ashtu si zakon e kini,
fshatin ananet ta lini,
vini duart – Lart t’a ngrini!!!
“””””””””””””””””””””””””””
Statuje e Akullt
***
Mos rri ne shi, me the ate mbremje,
dhe ike cap rrende!
Mos rri ne shi me the
dhe koken se ktheve pas,
une statuje e akullt, qendroja perballe
shikim pa ndare siluetes tende
qe humbi ne kthese,
kembet si ndjeja mbi dhe,
zvarre me moren rrekete,
ne gjoks me mbeti urimi yt,
rruge – te mbare!
Ne shpirt me dhembi
dhembja jote,
mos rri ne shi me the,
me puthe ngadale,
mos rri ne shi,
mos rri ne shi, shi shi shi shi shi,,,,,,
si cange ne koke ,dang dang dang
ajo fjale,
furtunes se ndarjes asaj nate
si vura dot fre,
perdja e muzgut, erdh e m’u perplas
ne fytyre,
ooh c’nate e zeze, c’nate e nxire,
ndarjen pashe,
s’kishte – ngjyre!
