MIQËVE POET/E
Kalofshi pushimet gëzuar
Do të bëj ca shaka,
do hedh ca romuze
Mos m’ quani të marrê
As edhe konfuze
Plumbi, që ësht’ plumb
Bën dhe rikoshetë
Do hedh e do pres
Jo me të vërtetë.
I këndoni dashurisë
Kaluar mbi 60-të
Besoj, e keni mësuar
Jeni moshë e tretë.
Dhe për ilustrim
Shtoni safi bjonde.
Bobo, o moj nëne,
Petllat ç’ na i hoqe!
Vargjet t’ i lexojmë?
Kjo do bën’ më parë?
Lihet bondja mënjan’?!
Piktori e ka qarë.
Pa le ca meshkuj
Dridhma ç’ të tund
Yje, djem të rinj
S’ i gjen n’ Hollivud.
Dashuria, sport i rënd’.
Le t’ shkruajnë të rinjtë!
Ata që në t’ përpjetë
Ngjiten me një frymë.
Dashuria ka skadencë
Konsumo ti në koh’
Iku vapa me gusht?!
Nuk rinohesh, e ke kot.
MIQËSISHT.
“”””””””””””””
ZGJEDHJA
Mora penelin nisa pikturën
Një kënd qielli me kaltërsi.
E rrëmbeu mbesa
E futi në gji.
Shpejt hodha në telajo
Një kal t’ bukur n’ kalërim
E pëlqeu djali:
“Ky, është kali im!”
Më tërhoqi fort e kuqja
Një flamur gjak në palërim
Me admirim tha vajza:
“I preferuari im!”
Një stol n’ pyllin me hijeshi
Në degë këndon një zog i ri
M’u afrua im shoq:
“Ky, për ne të dy!”
“””””””””””””””””””
lRONIA E FATIT
