MJERIMI
Mjerimi plage kanceroze e pa shpirt
Tumorre i thundres tumorale politik
Ata demonet me fytyra shenjtoresh
Me gjakun e djersen e njeriut kane verdikt
Dhene prej memorjeve tona te kalbura korbit.
O perbindesha te koheve moderrne
Si nuk cmendeni klithmave te foshnjave uritur
Ju zemerzinj ardhur nga zgeqet madene
Si shkelni mbi njeriun prej skamjes venitur
Kush bark e kush ulkonje meme ju ka rritur?
Pa strehe te mardhuer,endacak, bredharake
Njerezia perjete te njejten tragjedi
Ju pallatet ndertuat kusarise duke pire gjak
Laheni ne qumesht dhe defreni te pistave origji
Ne te nenshteuar mizerjes digjemi ne flake.
Na varferuat fillimishte nga dituria,
Na bete gjallesa me intelekt, pa ndjesi
Sot vallezoni eshtrave tona dhe thoni lumturia
Jemi ne shushunjat qe kryesojme cdo parti
Te semure grykesise ju shtohet babzia.
Eh te degjoheshin vargjet e mia te dhimbura
Te mpleksura qelizave thellsise se gjakut
Ju agallaret vapire kurrizeve tona te bindura
Do ju merrte valoma drejt ferrit, qoftlargut
Dhe mjerimi do varrosej nga shpresat e lindura.
“”””””””””””””””””””
Gruja e mire e nxjer burrin ne drite sido qe te jete burri!
Po gruja e keqe e fute burrin e mire te gjalle ne dhe!
Dhe jo vetem burrin e mire,po te shkaterron gjithe familjen!
Grate duhet te mendohen mire kur arrin dhe krijojne nje familje!
Une e ketij mendimi jam o vellezer e motra!
Se gruaja eshte timoni i familjes!
Familja eshte e shenjte!
Marjeta Musaraj!
“””””””””””””””””””””
Ndava
Ndava zemren ,trupit e hoqa
Dhe trupi mbeti si rreufeve djegur
Per zerin e buzeve nisa u poqa
Per krahet e tije qafes time mbledhur
2
E di qe habiteni me mua e di
Thoni habis -si hiqet zemra
Por une vazhdoi sju mbaji meri
Te ndara i kamte se sme lind kenga
3
A seshte indare trupi nga zemra
Kur une jam large dashurive te mija
Ketu ku kukuvajk me duket kenga
Si mundet trupit te jete lumturia
4
Ja kam hequr zemren trupit besomni
Trupin e kamte ketu si rrobot
Zemra eshte atje kur mua me kendonin
Tek djepja ime dhe sofra lis fort.
