GABİMİ İSHTE YNİ.
Më erdhe atëherë kur unë ,
Kisha kryer ciklin e shumëzimit.
Dhe fruti i ciklit nuk ishte gjaku yt.
Acari zemrën ma kishte mbyllur,
As luleboret dot nuk e shkrinin.
Kur sytë e mi takonin sytë tuaj!
Fjalët sikur skishin më vlerë,
Vuajta ,vuajte e prap do të vuajmë
Nga dashuri e ndarë përherë.
E tani mik dhe i dashur njëherë
Para teje po rri ky çun i ri,
Sikur dashuria jonë të kishte vlerë
Biri im do ti thoje çdo sekond të jetës së tij.
“”””””””””””””””””””
Nga fjala e ndertova vargun
Me mall e ngacmova muzën e mendimit
E me rrjedhjen e tyre rendita fjalë
Qe te ma ruaj brenda librit kujtimin
SHAMIA E IME
Shamia e ime mbi kokë
Është vyrtyt besim e dashuri
Eshte perzgjedhje nga vet unë
Ndaj me te krenohem, e s’me vjen merzi
Është besim i imi identitet
Privatesi për ndjenjën e sjpirtin tim
Ndaj e mbajë me shume dashuri
Pa kurrfare kompleksi, as dyshim
Shpresa Gashi Zurnaci
PERSE ?
Perse lulet u zbehen keshtu
Me thuaj perse ?
Perse mbi livadh te blerte ketu
Te gjitha lulet u meken perdhe
Perse kaq erret kjo hene po ndrit
Mbi male e kodra te medha
Perse ngjan qe çdo gje u zhurit
Te mbetura e mjerre si varr
Perse jam kaq ne trishtim
Me thuaj perse ?
Pse jam kaq e semure e lodhur
Ne trup akull ndjej
Perse ç’gezim ne enderr ndjej keshtu
Te kem te jem e zgjuar plot shpresa
Ndoshta se endrra ma sheron te pakten shpirtin
Tek digjem vetmise dhe deshires per breza
Shpresa Gashi Zurnaci