FJALE ZEMRE
Ti më dërgon më të ëmblat fjalë,
Fjalë që zemrën time më ngrohin,
Fjalë që te gjithën më ngazëllejnë
Fjalë te çiltra që nga thellësia e shpirtit të dalin.
E më thua -“i bukur shpirt” !
Por i/e dashur të lutem më thuaj:
– a ka shpirt më të bukur se shpirti yt…
Që të bën të vësh buzën në gaz vazhdimisht,
T’a bën fytyrën të ndrijë si yjtë
E të fal vetëm gëzim e dritë…!?
TaEna
15.11.21
“””””””””””””
Jeta e jetës sime
Jeta e jetës sime, do të perpiqem gjithnjë ta mbaj trupin tim të pastër, duke ditur
që prekja jote e gjallë është mbi të gjitha gjymtyrët e mia.
Do të përpiqem gjithnjë t’i mbaj të gjitha të pavërtetat larg nga mendimet e mia, duke ditur
se ti je ajo e vërteta që ka ndezur dritën e arsyes në mentë e mia.
Do të përpiqem gjithnjë t’i largoj të gjitha të ligësitë nga zemra ime dhe të mbaj dashurinë time në lule, duke ditur
se ti e ke vendin në faltoren më të thellë të zemrës sime.
Dhe do të jetë përpjekja ime të të nxjerr në dritë ty në veprimet e mia, duke ditur
se është fuqia jote që më jep forcë të veproj.
Shqiperoi
TaEna
14.11.21
“””””””””””””””
Midis Gurit dhe Lules
Në agimin e helmeve të heshtura
ne zgjohemi si gjarpërinj
Ne zgjohemi si gurë,
rrënjë kokëforta
trupa të etur, buzë të mineralta …
Nën këtë dritë vajtimi të ngrirë
lule aloetë të njëllojta,
të palëvizshme dhe të tërbuara
në gishtërinjtë e tyre të gjelbër,
bëjnë të dukshme atë që na trazon
zemërimin e heshtur që na gllabëron …
Paraja magjike!
Ngrihet ajo mbi kocka,
mbi kockat e njerëzve ajo ngrihet.
Ti je ** si një lule nëpër këtë ferr steril,
formuar vetëm nga koha e prangosur,
vrapimi mekanik, rrota bosh
që na nxjerr jashtë dhe na lë të zbrazur
dhe thahet gjaku ynë,
dhe vendi i lotëve na vret.
Sepse paratë janë të pafundme dhe krijojnë shkretëtira pafund …
