“”””””””””””””””””””””””””
Gjumi natës nuk më ze !
Mos më shani përse shkruaj
Mos më ndalni çdo vullkan
Oh sa thell në shpirt unë vuaj
Kur kjo jetë gëzim nuk mban
Nuk më ze as gjumi natës
Kur shikoj dhimbjet e plagës
Kur nuk mundem ta kurooj
Këtë botë ta ndryshoj
Në çdo fjal një thirrje ndjej
Këtë kohë ta këthej
Të bashkoj gjith njerzin
Mos të shoh larguar fëmij
Mos shoh nëna në vetmi
Mos shoh bot pa dashuri
Do të shkruaj sa të kem jet
Për një bot të vërtet
Sot nuk ndihet dashurija
Është çmendur njerëzia
Fluturojn si të marr
Në ktë tokë këmbët su mbajn
As në qiell e as në tokë
Dy vet bashk si bën dot
Seç i hëngri babëzia
I gërreu thell zilia
Dielli del e perëndon
I ngarkuar rëndë shkon
Se nuk ka rehat njerzia
Është ndryshuar dhe gjithësia
Oh sa shum dua të shkruaj
Brënda shpirtit gjë mos mbaj
Të shpërthej gjith këtë brengë
Për një bot që nuk pa diellë
Nesër do e pres agimin
Shpresa do e mbaj zemrimin
Se kështu e mbaj mendimin
Për ndryshimin e njerzi