RASTËSISHT
Rastësisht, mbështetur në dritare;
duke menduar për rastësitë,
Për ikjen e zogjve, trembjes barbare,
për ardhjen e zogjve, jorastësisht.
Mbështetur mbi bërryla në dritare
Duke menduar thellë për rastësitë.
Për dritën hyjnore e hijen makabre;
Që, iu veshën, njeriut; jo krejt rastësisht.
Mbështetur mbi bërryla në dritare
Mendueshëm, për rastësitë
Për terrin dhe dritën llagare;
Të jetë, drtë vetëm dritë.
Bëhu njeri bëhu! Ngrihu!
Të jesh llagar, në shpirt.
Në lartësinë e zogjve ngjitu.
Të pret lart ajo dritë.
ILMI CANI.
JU PËRSHËNDES ME RESPEKT.
“”””””””””””””””””””
Jam krenar, se jam ky sot;
I sertë, i butë, i vështirë.
Jam krenar se jam falës.
Kam mbyllur dyert hermetikisht.
Nuk depërton, as fryma më keqe
Zhbiron, e keqja,. Gërryen, tenton
Barriera e shpirtit, të keqen, s’ ma pranon.
